Cervicale osteochondrose

Cervicale osteochondrose (cervicale osteochondrose) is een chronische degeneratieve ziekte van de wervelkolom, waarbij de structuur van de wervels wordt vervormd, de integriteit van de tussenwervelstructuren wordt verstoord en de wortels van het ruggenmerg worden beschadigd.

Belangrijk om te weten! Osteochondrose is geen doodvonnis. Er is altijd een mogelijkheid om de verergering van het proces te verlichten en de progressie van veranderingen in de wervelkolom te beheersen. In de meest geavanceerde gevallen zijn neurochirurgische operaties mogelijk. Dit neemt echter niet weg dat de ziekte ‘geactiveerd’ kan worden. Het is erg belangrijk om een arts te raadplegen wanneer de eerste symptomen van osteochondrose verschijnen om de ziekte te diagnosticeren en vroegtijdige preventieve maatregelen voor te schrijven!

Redenen voor ontwikkeling

De anatomische structuur van de wervelkolom suggereert de grootste mobiliteit in de cervicale wervelkolom, en in de cervicale wervelkolom zijn de wervels het kleinst. Deze twee factoren maken de nek tot een van de ‘zwakke punten’ van de wervelkolom.

De belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van osteochondrose van de cervicale wervelkolom zijn een combinatie van de volgende ongunstige factoren:

• Verkeerde houding en nekpositie (ook bij computerwerk).
• Hoge fysieke belasting van de cervicale wervelkolom en de schoudergordel.
• Wervelblessures...
• Leeftijdsgebonden veranderingen in het weefsel van tussenwervelstructuren.
• Verkeerd dieet, laag in essentiële vitamines en mineralen.

Het moet gezegd worden dat bijna elke persoon met de leeftijd osteochondrose ontwikkelt; volgens sommige onderzoekers is het ‘een soort beloning voor het rechtop lopen’. In de moderne wereld, met zijn snelle leven, sedentaire levensstijl en langdurig werken achter de computer, komt cervicale osteochondrose echter bovenaan de lijst van problemen met de wervelkolom te staan.

Symptomen

De symptomen kunnen sterk variëren, afhankelijk van de mate van schade aan de wervelkolom, de ernst van degeneratieve veranderingen, de individuele kenmerken van het menselijk lichaam en vele andere factoren. Neurologen geven er de voorkeur aan om drie belangrijke symptoomcomplexen te onderscheiden die optreden bij cervicale osteochondrose, evenals hun combinatie:

• Vertebrogene cervicalgie.
• Vertebrogene cervicocranialgie.
• Vertebrogene cervicobrachialgie.

Op basis van de namen kunnen we de belangrijkste symptomen van cervicale osteochondrose identificeren. Bij cervicalgie zal de voornaamste klacht dus pijn direct in de nek zijn; bij vertebrogene cervicocranialgie verspreidt pijn in de nek zich ook naar het hoofd; bij cervicobrachialgie verspreidt pijn in de nek zich naar een of beide armen, ontwikkelen zich ook krampen in de arm, kunnen gevoelloosheid en een gevoel van kruipen op de armen optreden. In alle gevallen van osteochondrose kunnen de volgende symptomen optreden: spanning in de nekspieren, knarsen in de nek, bewegingsbeperking in de nek.

Radiculopathie

In de aanwezigheid van ernstige osteochondrose, gecompliceerd door de aanwezigheid van uitsteeksels of hernia's, kan zich zogenaamde radiculopathie vormen: een verstoring van het functioneren van een bepaalde wervelkolom met de ontwikkeling van zwakte van de geïnnerveerde spieren, hun gewichtsverlies en gevoeligheidsstoornissen.

Diagnostiek en röntgensignalen

Osteochondrose is een röntgendiagnose, omdat een gedetailleerd ziektebeeld alleen beschikbaar is op het moment van exacerbatie, terwijl veranderingen in de wervelkolom kunnen optreden bij volledig subjectief welzijn van een persoon. Zonder röntgenonderzoek kunnen we alleen praten over vermoedelijke osteochondrose, omdat soortgelijke symptomen kunnen worden veroorzaakt door andere ziekten (myositis, wervelneoplasmata en andere).

Om osteochondrose te diagnosticeren worden de volgende onderzoeksmethoden gebruikt: radiografie (bij voorkeur met functionele tests), MSCT en MRI. Dit laatste onderzoek heeft de meeste voorkeur vanwege het feit dat het ons in staat stelt de toestand van de tussenwervelstructuren heel duidelijk in beeld te brengen.

Röntgensignalen van osteochondrose omvatten de volgende veranderingen in de wervelkolom:

• Verminderde hoogte van de tussenwervelschijven.
• Aanwezigheid van marginale botgroei.
• Overtreding van de locatie van de wervels ten opzichte van elkaar.
• Vervormingen van wervellichamen en bogen, enz.

De aanwezigheid van de hierboven beschreven veranderingen, evenals veranderingen in de structuur van de tussenwervelschijf, gedetecteerd door MSCT en MRI, dienen als betrouwbare tekenen die de aanwezigheid van osteochondrose bevestigen.

Behandeling

De behandeling moet alomvattend zijn en gericht op alle aspecten van de pathogenese van klinische manifestaties. Chronische dystrofische veranderingen tijdens exacerbaties leiden tot ontsteking van de wortels van het ruggenmerg, wat op zijn beurt reflexmatig pijn veroorzaakt. Pijn is een signaal voor de spieren om een beschermende reactie te ontwikkelen: spierspasmen. Spierspasmen brengen de wervels dichter bij elkaar en verhogen de compressie (compressie) en ontsteking van de wortels. De cirkel is gesloten. Daarom is het noodzakelijk om ontstekingen, pijn en spierspasmen te verwijderen en de wortels te beschermen tegen ontstekingseffecten.

Er zijn medicinale en niet-medicamenteuze behandelmethoden. Ze veranderen gedeeltelijk als bepaalde symptomen overheersen, maar ze vertonen een algemeen patroon.

Medicatie

Ontstekingsremmende medicijnen (aceclofenac, ketoprofen, meloxicam, diclofenac, enz.), spierverslappers (tolperisonhydrochloride, baclofen, tizanidine), neuroprotectieve medicijnen (complexe preparaten van B-vitamines en thioctinezuur) worden gebruikt.

Niet-medicijn

Inclusief massage, fysiotherapie en oefentherapie. Massage voor cervicale osteochondrose verlicht zeer effectief spierspasmen, verbetert de bloedtoevoer naar de weefsels van de wervelkolom, wat de ernst van het ontstekingsproces vermindert. Fysiotherapie kan zowel gericht zijn op het verlichten van pijn (elektroforese met pijnstillers) als op het verlichten van spierspanning (diadynamische stromingen). Therapeutische oefeningen zijn een unieke en uiterst effectieve methode voor ziektepreventie. Een reeks oefentherapie-oefeningen voor cervicale osteochondrose vindt u hier.

Volksremedies

Onder de traditionele behandelingsmethoden moeten we het gebruik benadrukken van verschillende verwarmende kompressen op basis van water en alcohol, die de intensiteit van nekpijn kunnen verminderen en ontstekingen kunnen verminderen. De "droge hitte" -methode heeft zich ook goed bewezen, waarvan de essentie is om zout of zand in een voddenzak te verwarmen en dit vervolgens op de pijnplaats aan te brengen.

Enkele van de traditionele methoden voor de behandeling van osteochondrose van de cervicale wervelkolom omvatten het gebruik van applicators - speciale apparaten of eenvoudigweg met naalden beklede weefseloppervlakken. Het uitoefenen van matige druk op het nekgebied, maar ook gewoon 10-15 minuten op een dergelijk oppervlak liggen, veroorzaakt een reflexieve ontspanning van de cervicale spieren en een afleidende pijnverlichting.